- równowagi
- а ♀ равновесие n;
\równowagi sił равновесие сил; stracić \równowagię потерять равновесие; wyprowadzić (wytrącić) z \równowagii вывести из равновесия; вывести из себя
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
równowagi
Смотреть что такое "równowagi" в других словарях:
równowaga — ż III, CMs. równowagaadze, blm 1. «stan ciała, w którym działające na nie siły wzajemnie się znoszą, a więc nie powodują ruchu» ∆ fiz. Równowaga stała «równowaga, przy której ciało po wychyleniu wraca do pierwotnego położenia» ∆ Równowaga… … Słownik języka polskiego
równowaga — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. równowagaadze, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} naturalne położenie ciała w przestrzeni, w czasie spoczynku lub ruchu, warunkujące właściwe funkcjonowanie żywego organizmu :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
równowaga — Wytrącić, wyprowadzić kogoś z równowagi «sprawić, że ktoś stracił spokój, odporność psychiczną; zdenerwować, zirytować»: Ogłoszenie kolejnej przerwy ostatecznie wyprowadziło z równowagi posłów opozycji. Część z nich wyszła z sali. ŻW 18/12/2001.… … Słownik frazeologiczny
wytrącać – wytrącić [wyprowadzać – wyprowadzić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}z równowagi {{/stl 13}}{{stl 7}} burzyć czyjś spokój wewnętrzny, powodować, że ktoś traci panowanie nad własnymi emocjami, reakcjami; zdenerwować kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jego sposób rozmowy ze mną… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przyjść — 1. Przyjść do równowagi «odzyskać równowagę psychiczną; opanować się»: Budził się ociężale i powoli przychodził do równowagi ledwie poznając granice otaczających go przedmiotów i zawartość myśli w głowie. J. Iwaszkiewicz, Panny. 2. Przyjść na… … Słownik frazeologiczny
przychodzić — 1. Przyjść do równowagi «odzyskać równowagę psychiczną; opanować się»: Budził się ociężale i powoli przychodził do równowagi ledwie poznając granice otaczających go przedmiotów i zawartość myśli w głowie. J. Iwaszkiewicz, Panny. 2. Przyjść na… … Słownik frazeologiczny
balans — m IV, D. u, Ms. balanssie; lm M. e 1. sport. «przechylanie, chwianie się z zachowaniem równowagi» Balans ciała. 2. sport. «drąg używany przez linoskoczków w celu łatwiejszego utrzymania równowagi; balansjer» 3. sport. «przyrząd gimnastyczny do… … Słownik języka polskiego
harmoniczny — 1. «oparty, zbudowany na zasadach harmonii muzycznej» Konstrukcja harmoniczna. ∆ fiz. muz. Tony harmoniczne «tony składowe dźwięku, których częstotliwości są wielokrotnościami częstotliwości tonu podstawowego; decydują o barwie dźwięku; alikwoty … Słownik języka polskiego
spokój — m I, D. spokójkoju, blm 1. «stan równowagi psychicznej lub fizycznej; brak oznak zdenerwowania, niepokoju» Duchowy, filozoficzny, kamienny, olimpijski, pozorny, udany spokój. Spokój ducha, duszy, sumienia. Nakazać sobie spokój. Silić się na… … Słownik języka polskiego
statyczny — 1. «nie ulegający zmianom; będący w bezruchu» Scenografia statyczna. Statyczny teatr. Statyczne malarstwo. Statyczne działy wiedzy. 2. «dotyczący statyki, stanu równowagi; będący w stanie równowagi, dobrze utrzymujący równowagę» Statyczna łódź.… … Słownik języka polskiego
termodynamika — ż III, CMs. termodynamikaice, blm «dział fizyki zajmujący się zagadnieniami przemian energetycznych oraz analizą zmian stanów równowagi, ze szczególnym uwzględnieniem stanów równowagi cieplnej» Zasady termodynamiki … Słownik języka polskiego
